ارتباط جهت‌گیری مذهبی با خودشکوفایی نوجوانان 12 -18 سال

مقدمه: نوجوان موجودی منحصربه‌فرد است که با اختیار و تفکری که دارد، می‌تواند استعدادهایش را به بالاترین درجه خودشکوفایی برساند مذهب با تأثیر بر سبک زندگی و چگونگی حل تعارض‌های ارزشی به دو سؤال اساسی انسان درباره‌ی هدف زندگی و معنای فعالیت‌ها پاسخ می‌دهد. مسئله‌ای که باید به آن اشاره کرد این است که مذهب می‌تواند موجب پرورش اخلاقی شود و از این طریق بر رفتار شخص تأثیر بگذارد.مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط جهت‌گیری مذهبی با خودشکوفایی نوجوانان استان گلستان انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 384 نفر از نوجوانان استان گلستان با روش نمونه‌گیری تصادفی انجام گردید.ابزار جمع‌آوری نمونه‌ها پرسشنامه جهت‌گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه خودشکوفاییASAI  بود. یافته‌ها: نتایج میزان جهت‌گیری مذهبی را  (9)67/82و میزان خودشکوفایی را (12/42)50/34نشان داد. که آزمون آماری  ارتباط معنی‌داری را نشان نداد(0/12=p) همچنین آزمون اسپیرمن بین جهت‌گیری مذهبی بیرونی با خودشکوفایی ارتباط معنی‌داری را نشان نداد (0/06=p) .درصورتی‌که بین جهت‌گیری مذهبی درونی با خودشکوفایی ارتباط معناداری مشاهده می‌شود(0/01> p). همچنین بین جهت‌گیری مذهبی با محل سکونت اختلاف معنی‌داری نشان داده شد(0/04 =p) نتیجه‌گیری: علیرغم توجه روانشناسان ، مذهب می‌تواند شرایط معتبر و پایداری برای سلامت روانی دانش آموزان فراهم نماید لذا چنانچه شرایطی فراهم گردد که دانش‌آموز بتواند مذهب را در چارچوب و ساختار عاطفی خود درونی کند و از سطح باور به سطح ایمان مذهبی انتقال یابد ، چنین مذهبی می‌تواند سلامت روانی وی را تضمین کند . نتایج نشان می‌دهد که ، باید ضرورت توجه نظام آموزشی به این مقوله و برگزاری برنامه‌های آموزشی مذهبی متنوع  وجود داشته باشد تا از این طریق تأثیر مثبت مذهب بر زندگی افراد افزایش‌یافته و شرایط رشد و تعالی و خودشکوفایی دانش آموزان را نیز افزایش دهد .